6 فرصت طلایی که فقط بازی به فرزندتان می دهد

امروز وقت بازی است . . . 

امروزه اکثریت والدین نسبت به تربیت و موفقیت فرزندان خود حساس تر شده اند و از هر فرصتی برای رشد و پیشرفت آنها استفاده می کنند. بازی کردن یکی از این فرصت های طلایی است که به سرعت یک شهاب از آسمان زندگی بچه ها عبور می کند. زیبایی عبور یک شهاب سنگ را کسانی درک می کنند که چشم به آسمان شب دوخته اند و منتظر تماشای آن هستند. آنها می دانند که این فرصت تکرار نشدنی در یک لحظه می آید و به سرعت برق و باد می گذرد. دوران کودکی هم همین قدر سریع عبور می کند و متاسفانه قدرت این را نداریم که فیلم زندگی “نور چشم مان” را به عقب برگردانیم و فرصت های از دست رفته را جبران کنیم. بنابراین باید با چشمان باز و مثل یک عقاب از فرصت ها و امکاناتی که در همین لحظه در اختیار داریم،  برای رشد و شکوفایی استعداد های آنها استفاده کنیم.  

در مقاله استفاده از فرصت های طلایی تربیت کودکان به این مورد مهم اشاره کردیم که فرزند پروری موفق سرشار از فرصت های طلایی است.  اما تنها عده کمی از والدین آن را می بینند و از آن استفاده می کنند. در میان همه این فرصت ها، بازی کردن یکی از آسان ترین و در عین حال موثرترین روش های تربیت فرزندانی موفق و سرآمد است. خوشبختانه پدر و مادر های این دوران ، دیدگاه مثبت تری نسبت به بازی دارند و تنها به عنوان یک سرگرمی به آن نگاه نمی کنند. آنها به دنبال بازی و اسباب بازی مناسبی هستند که دارای محتوای آموزشی باشند و مطالب تازه ای به فرزندشان بیاموزد. والدین بچه های موفق، می دانند که این یادگیری در چارچوب یک سرگرمی لذت بخش اتفاق می افتد. چرا که بچه ها ضمن بازی، بهتر یاد می گیرند. بنابراین سرمایه گذاری روی بازی به رشد بهتر آنها کمک می کند. البته حتما شما هم با من موافقید که سرمایه گذاری در زمینه بازی همیشه به معنی صرف هزینه های سرسام آور برای خرید اسباب بازی های گران قیمت نیست! گاهی نیازمند توجه و زمانی است که شما برای بازی فرزندتان اختصاص می دهید.

• برای مثال قبل از اینکه کودک تان به مدرسه برود تلاش می کنید با یک سری بازی، مهارت های پیش نیاز برای خواندن و نوشتن  او را تقویت کنید تا در مدرسه احساس توانمندی کند.
• یا وقتی از چیزی می ترسد بدانید چگونه ترس او را با بازی های مختلف مهار کنید.

 شما می توانید بهترین پدر و مادر دنیا باشید، اگر بدانید بازی چه قدرت شگفت انگیزی دارد!  

یک روز در حالی که عمیقا مشغول نوشتن نتیجه یک تحقیق مهم بودم برای اینکه تمرکز بیشتری داشته باشم از پسرم خواستم بره اتاقش و بازی کنه! اون هم نقاب و شمشیرش رو برداشت و رفت تو اتاقش تا دالتون های خیالی خودش رو دستگیر کنه!  از اینکه بدون سوال و جواب سریع برای خودش یک بازی جور کرد خوشحال شدم. اما این شادی دوام چندانی نداشت. اینقدر سر و صداش زیاد بود که نمی تونستم کار کنم. اولش فقط  صدای تاخت و تاز اسب به گوش می رسید بعد از چند دقیقه صداها بلندتر شد انگار واقعا جنگ به پا شده بود. صدای رگبار مسسل از یک طرف، التماس جنایت کارا ، فریاد های حمله، انفجار ! و جالب اینکه همه صداها رو هم خودش در می آورد. تو این جور مواقع اولش هر پدر و مادری از خلاقیت بچش کیف می کنه اما وقتی به کاری که اصلا پیشرفت نکرده فکر می کنی، شراره های خشم پدیدار می شه و خدا به داد اون بچه برسه. واقعا تو این چند دقیقه اصلا دو خط هم نتونستم بنویسم. آخرش پسرم را صدا کردم و گفتم : آخه چه خبره چرا اینقدر سر و صدا می کنی ،برو یکم تلویزیون نگاه کن، نقاشی بکش!  بازی دیگه بسه! جوابی که پسر کوچک 5 سالم به من داد، آنقدر باعث تعجبم شد که اگر یک کتاب فلسفه و منطق می خواندم اینقدر حیرت نمی کردم. پسرم از زیر نقاب مشکی خودش یک نگاه نافذی به من کرد و گفت: مگه شما نمی گی، بازی شغل بچه هاست. پس چرا نمی گذاری من به کارم برسم. همانطور که شغل شما مهمه باید کارت رو انجام بدی، اجازه بده منم به کارم برسم.  دیدم راست می گه . پس برای اینکه هر دوی ما به کارمون برسیم یک برگه کاغذ برداشتم و روش نوشتم سکوت. بهش گفتم راستی یادم رفته بود، برگه ماموریت بهت بدم، شما باید تعقیب و گریز رو در شرایط سکوت انجام بدی و گرنه ماموریت شما شکست می خوره. با یک نگاه معنی داری که انگار قضییه رو درک کرده باشه،  ادای احترام نظامی کرد و گفت: اوامر شما اطاعت می شه فرمانده و رفت. این بار من توی سکوت به قدرت شگفت انگیز بازی در هدایت و جهت دادن به بچه ها فکر می کردم. نتیجه ای که صدها تحقیق معتبر آن را اثبات کردند. 

90% والدین با این استراتژی جدید تربیتی آشنا نیستند

روش های مختلفی برای فرزند پروری و تربیت کودک وجود دارد. نسل گذشته بیشتر روی جدیت و کمربند پدرشان حساب می کردند و نسل امروز،  توجه و محبت بی قید و شرط  را اصل می دانند.  بعضی هم  تلاش می کنند ترکیبی از قانون مداری و محبت را به کار ببرند. در کنار این روش ها، یک استراتژی جدید تربیتی به وجود آمده است که قدرت زیادی در آموزش کودکان دارد. امیدوارم شما هم با من موافق باشید که، آموزش زیربنای شکل دادن به رفتار و تربیت  کودکان است. آجری که اگر کج گذاشته شود تا ثریا می رود دیوار کج! و اگر درست و اصولی به کار گرفته شود، باعث موفقیت و کامیابی بچه ها در امروز و فردای زندگی شان می شود. کشورهایی مثل فنلاند که آموزش و پرورش کشورشان زبان زد خاص و عام شده است از این استراتژی به خوبی در مهدها و مدارس و حتی  خانواده ها استفاده می کنند. در این دیدگاه ،بازی و اسباب بازی، ابزارهای تربیتی محسوب می شوند. یک پزشک جراح  هر چقدر هم که متخصص باشد، در زمان عمل جراحی اگر ابزار نداشته باشد، کاری چندانی از دستش بر نمی آید.  او با استفاده از ابزار پیشرفته می تواند از دانش خود در عمل استفاده کند و مشکل را برطرف کند و گرنه یک تماشاچی بیشتر نیست. اینجاست که ابزار اهمیت خودش را نشان می دهد. بازی و اسباب بازی هم در دستان والدینی که توانمند و خوشفکر هستند، مثل شما، یک ابزار قدرتمند محسوب می شود که می تواند به شکل گیری یک رفتار جدید و یاد گرفتن یک مهارت تازه کمک کند. بدون این ابزار قدرت تاثیر گذاری شما، در میدان عمل و حرف شنوی بچه ها کاهش چشم گیری پیدا می کند. 

کارشناسان تربیتی انسان گرا معتقد هستند که بازی به قدری تاثیرات عمیق و ماندگاری روی کودکان امروز و جامعه سازان فردا می گذارد که می توان آن را زیر بنای ساختن جامعه سالم در نظر گرفت. چرا که بازی کردن در سطح اجتماعی خود به برقراری ارتباط، همکاری، نقش پذیری و توافق بر سر قوانین نیاز دارد. هر جامعه متمدن و سالمی هم به این فاکتورها نیاز دارد. اما متاسفانه بازی به قدری جلوی چشم ماست که گاه ارزش خود را ازدست می دهد و ما نسبت به آن بی تفاوت می شویم. بنابراین عجیب نخواهد بود که بگوییم  این فرصت طلایی به چشم بسیاری از والدین نمی آِید چه برسد به اینکه بخواهند از آن بهره ببرند! قبل از اینکه به فرصت های طلایی و بی نظیری که بازی در اختیار بچه ها و والدین قرار می دهد اشاره کنم، نتایج چند تحقیق جالب پیرامون اهمیت بازی را با هم مرور می کنیم. 

هفت دلیل جالبی که نشان می دهد بازی چقدر اهمیت دارد

1. بازی در تکامل و توسعه توانایی های کودکان و حتی بزرگسالان نقش مهمی ایفا می کند. برای مثال بازی های خلاق قبل از سه سالگی ضریب هوشی کودکان در مدرسه را تا چند نمره افزایش می دهد. از طرفی افراد میانسال و سالخورده ای که هفته ای چند نوبت به بازی فکری می پردازند، حافظه بهتری دارند و کمتر درگیر آلزایمر می شوند.
2. در یکی از تحقیقات پیرامون ارتباط جنسیت و بازی مشخص شد، ژنتیک و هورمون ها هم در علاقمندی به بازی و اسباب بازی  تاثیر گذار هستند. این کشف سر و صدای زیادی ایجاد کرد چون تا پیش از آن تصور می شد این والدین هستند که با سوگیری جنسیتی خود اسباب بازی ها را به دو گروه بزرگ اسباب بازی های پسرانه و اسباب بازی های دخترانه تقسیم  کرده اند. در حالی که علاوه بر تاثیرگذاریِ نظر والدین بر خرید اسباب بازی، این ژن ها و هورمون ها هستند که کودکان را به سمت اسباب بازی های متناسب با جنسیت شان هدایت می کند. 
3. بازی فعالیتی مثبت و سرگرم کننده است. همین ویژگی باعث ترشح هورمون های خاصی مثل سروتونین می شود که به نوبه خود روی سلامت بلند مدت ذهن و بدن تاثیر می گذارد. بنابراین بازی کردن می تواند در حفظ سلامتی جمعیت نقش مهمی داشته باشد و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. 
4. بازی فعال دو نتیجه مهم بر نحوه کارکرد ذهن دارد. از یک طرف باعث افزایش میزان توجه می شود و از سوی دیگر تفکر و حل مساله را تقویت می کند. برای مثال دو ساعت بازی فعال در روز می تواند کمبود توجه و بیش فعالی کودکان را کاهش دهد. 
5. اسباب بازی های هوشمند هم توانسته اند در نحوه بازی  تغییرات چشمگیری ایجاد کنند و با جذابیت های خود هوادارانی را برای خود دست و پا کنند. تا جایی که برخی از اسباب بازی های هوشمند با ipad  و رایانه شخصی ارتباط برقرار می کنند. این اسباب بازی ها با متصل شدن به اینترنت می توانند صدای شما را تشخیص دهند و از دستورات پیروی کنند. اما هنوز هم بیشتر کودکان جهان مشغول بازی های سنتی خود هستند و از بسیاری از مزیت های رایانه یا تلفن های هوشمند خود استفاده نمی کنند.
6. بعضی  از بازی ها باعث یادگیری های جدید می شوند. به این دسته از بازی ها، بازی های آموزشی می گویند و کودک را با رنگ ها، نام ها و اعداد و . . . آشنا می کند. بعلاوه بسیاری از بازی ها هم مهارت ها و توانمندی های دیگری را به طور ضمنی و پنهان در کودکان تقویت می کنند. برای مثال بازی های گروهی به اجتماعی شدن بچه ها کمک زیادی می کند، قانون مداری را به آنها می آموزد و . . .  از این جهت استفاده از آنها در رشد و پیشرفت کودکان ضروری به نظر می رسند.
7. با وجودی که والدین، معلمان و سازمان های مرتبط با کودکان از مزایای فراوان بازی با خبر هستند، فرصت های بازی برای بچه ها روبه کاهش است. زمین های بازی کمتر و کوچکتر شده و بچه ها نیز به خاطر برنامه های آموزشی فشرده، فرصت چندانی برای بازی ندارند. بنابراین ما به عنوان افراد مسئول و مرتبط با کودکان باید زمان و ابزار لازم را برای بازی کودکمان فراهم کنیم. اما آیا بازی فقط برای بچه ها ضرورت دارد؟

آیا بازی فقط برای بچه هاست؟

بازی فعالیت آزادی است که افراد در هر سن و سالی که باشند بر اساس علاقه خودشان انتخاب می کنند.

• گاهی پیرمردها نیز دور هم جمع می شوند تا در بازی شطرنج رخ به رخ هم قرار بگیرند و اوقات خوشی داشته باشند. 
• یا اینکه در سیزدهمین روز فروردین طبق یک رسم دیرینه خانواده ها به طبیعت می روند. معمولا به دو گروه تقسیم می شوند و با یک توپ ساده وسطی بازی می کنند.
• نوازادان با تکان دادن یک جغجغه خودشان را سرگرم می کنند و کودکان قبل از مدرسه بیشتر اوقات روز به تنهایی یا با دوستان خود به بازی می پردازند.

بنابراین بازی کردن به زمان و مکان خاصی نیاز ندارد اما معمولا ما بزرگترها با افزایش گرفتاری ها و روزمرگی های خود این امر مهم را گاهی تنها مختص کودکان می دانیم. شاید بچه ها فارغ از اینکه دختری شیرین زبان هستند یا پسری پر جنب و جوش بیشتر از پدر و مادرشان بازی کنند اما این به معنی بی اهمیت بودن بازی برای بزرگتر ها نیست. چون بازی تنها یک رفتار نیست بلکه مجموعه ای از رفتارها است که توسط ذهن برنامه ریزی و هدایت می شود. استوارت براون روانپزشک  در این باره  می نویسد :

“اساس همه هنرها، کتاب ها، ورزش ها، فیلم، مد و به طور خلاصه هر آنچه حاصل تمدن است بر اساس ذهن بازیگرانه ما طراحی شده است.”

این ذهن،  بازیگردان همه رویداد هایی است که قرار است در یک کتاب بنویسیم، در نقش یک بازیگر اجرا کنیم. در واقع نوعی طراحی و برنامه ریزی است که کل زندگی ما را از کودکی تا سال خوردگی در بر می گیرد. 

اما روی دیگر سکه هم جالب توجه است، کودکانی که از بازی محروم می شوند در بلند مدت از مسائل زیادی رنج می برند. در مقابل، کودکانی که با حمایت بزرگسالان از فضای بازی خوبی برخوردار هستند بهترین شانس را برای تبدیل شدن به افراد سالم، شاد و مولد جامعه دارند. 

بازی مانند لنز دوربینی است که بچه از میان آن به جهان و اطراف شان نگاه می کنند و بر اساس آن به نگرش و جهان بینی خود شکل می دهند. همه این دستاوردها هم به نقشی که بازی در شکل گیری ذهن و شخصیت می گذارد، بر می گردد. این موضوع علاوه بر اینکه در سلامت کودکان نقش مهمی دارد، کمک می کند کودکان به پختگی اجتماعی بهتری دست یابند و شهروندان مسئول تری باشند. به همین دلیل کارشناسان و متخصصان آموزش و پرورش ابتدایی خواستار توجه مضاعف به آن در کنار آموزش هستند و برای رفع محدودیت های آن تلاش می کنند. ( فیشر 2011 )

 فرصت های بی نظیری که بازی در اختیار فرزندتان می گذارد

بازی به قدری در ظهور استعدادهای کودکان و موفقیت آینده آنها اهمیت دارد که آن را برترین فعالیت کودکی می دانند. جالب اینکه در کشورهای توسعه یافته بازی های بچه ها هم تنوع بیشتری دارد، زمان آن طولانی تر است و از پیچیدگی ، کمیت و حتی کیفیت بهتری برخوردار است. بازی، زمینه ساز سلامت شناختی، جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان و نوجوانان شناخته شده است. حتی می تواند زمان مغتنمی برای دور هم جمع شدن خانواده و انجام یک کار تیمی باشد. همچنین بازی کردن خلاقیت و تخیل بالقوه کودکان را به حداکثر می رساند. این توانایی برای عزت نفس و سلامت کودکان ضروری است. حتی در بعضی موارد فرایند یادگیری پایداری است که بر پایه عشق طبیعی انسان به یادگیری و تعامل با زندگی شکل گرفته است. (www.orignalplay.com ) بازی در بلند مدت هم  باعث افزایش ارتباط با دیگران و درک ارزش های اخلاقی و اجتماعی می شود. رعایت بخش بزرگی از درک عدالت و انصاف از بازی های دوران کودکی به دست می آید. ( Azar 2002) . در یکی از مقالات انجمن روانشناسی آمریکا آمده است که بازی کردن مهارت های مورد نیاز بزرگسالی را به کودکان می آموزد. همچنین یادگیری بازی کردن موفق با دیگران نیازمند هوش هیجانی است که به درک احساسات دیگران کمک می کند.

فرصت اول: فرزند باهوش تری خواهید داشت

بازی رشد مغز را افزایش داده و ارتباطات عصبی جدیدی را ایجاد می کند بنابراین می تواند بر آی کیو یا هوش کودکان تاثیر مثبتی داشته باشد. از آنجایی که مغز افراد بالغ هم قادر به یادگیری و توسعه مدارهای عصبی جدید است، بزرگسالان هم می توانند از فواید بازی کردن سود ببرند.

بران ساتن اسمیت نظریه پرداز بازی معتقد است کودک انسان با ظرفیت عصبی شگفت انگیزی متولد می شود که عدم استفاده از آن باعث مرگ می شود. یک نوزاد، علاوه بر توسعه مدارهای عصبی خود در حال یادگیری زبان، حل  مسئله، ارتباط برقرار کردن با دیگران و . . . است. این فرایند زمینه این یادگیری را برای کودکان فراهم می کند. همچنین ذهنیت لازم را برای دیدن و برطرف کردن مشکلات ایجاد می کند. در جریان آن بچه ها کم کم انعطاف پذیری و تفکر انتزاعی را با هم ترکیب می کنند و راه جدید را برای حل  مسائل خود پیدا می کنند. مثلا چطور می توانند مانع ریختن برج بلندشان شوند! و یا چطور می توانند پایه های برجشان را محکم تر بسازند.

از طرف دیگر کودکی که تحرک نداشته باشد و بازی نکند، فرصت کمی برای کشف محیط اطراف خود دارد. ممکن است نتواند به طور کامل ارتباطات عصبی لازم برای یادگیری آینده را ایجاد کند. ( sutton smith 1997)   در جریان یک سرگرمی مهیج مانند بازی ما می توانیم هر موقعیتی را تصور کنیم بدون اینکه واقعا در آن فضا قرار گرفته باشیم. همین ویژگی فرصت مغتنمی را برای یادگیری رفتار مناسب در آن موقعیت ایجاد می کند. جک پنکست عصب شناس می گوید: در فرایند بازی پروتینی در آمیگدالا و قشر پری فرونتال مغز تحریک می شود که مسئولیت سازمان دهی، نظارت و برنامه ریزی برای آینده را بر عهده دارد. ( panksepp 2003. Rosenweig 1976)

دکتر آری براون متخصص اطفال بر خلاقیت کودکان تاکید می کند و می گوید: بازی های باز که قانون مشخصی ندارند و بچه ها هر طور که دوست داشته باشند آن را پیش می برند، بهترین راه تحریک مغز در حال رشد کودکان است. هنگامی که بچه ها آزادانه با اسباب بازی های خود سرگرم می شوند، یادگیری پنهان و ارزشمندی اتفاق می افتد. آنها در جریان بازی با خودشان یا دیگران استدلال کردن، خلاقیت و تمرکز را تمرین می کنند. آنها  یاد می گیرند چگونه خودشان را سرگرم کنند و بدون چسبیدن به مادر شان مستقل باشند. ( آکادمی پزشکی اطفال 2001) 

فرصت دوم:  بهتر می تواند خودش را کنترل کند

بازی کردن با تخلیه انرژی های کودک و احساسات، فرزندتان را متعادل تر می کند و با شناخت مهارت ها و توانایی ها خود اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کند. ژان پیاژه در مشاهدات خود می نویسد:

کودکان تمام اتفاقات خوشایند و ناخوشایندی که برایشان می افتد، به نحوی روی عروسک هایشان بازنمایی می کنند. یعنی احساسات سرکوب شده یا مورد علاقه خود را روی عروسک شان فرافکنی می کنند. ( پیاژه 1962) این کار باعث می شود بچه ها طعم احساسات مختلف را بچشند و رفتارهای گوناگونی را تست کنند تا در نهایت به رفتار درست برسند. بنابراین بازی

•  ترس، اضطراب، استرس و تحریک پذیری را کاهش می دهد
• شادی، صمیمیت، اعتماد به نفس و تسلط بر خود را افزایش می دهد
• انعطاف پذیری و ارتباطات را بهبود می بخشد
• آرامش، سازگاری و توانایی تغییر را افزایش می دهد

فرصت سوم : دانا تر و اجتماعی تر می شود

بازی، هوشمندی بازیکنان را برای درک وضعیت عاطفی دیگران و انطباق بهتر آنها با شرایط موجود بهبود می بخشد و باعث افزایش هوش هیجانی آنها می شود. بررسی بیش از 40 مطالعه نشان داد که بازی به طور قابل توجهی مشکلات خلقی را کاهش می دهد. همچنین بر همکاری و کار گروهی تاثیرات مثبتی می گذارد.( فیشر 1992) پس بازی می تواند

• همدلی و محبت را افزایش دهد
•  به مدیریت احساسات بیانجامد 
• روابط با دیگران را افزایش  دهد
• به بهبود مهارت های غیر کلامی کمک  کند
• توجه و دلبستگی را افزایش دهد 

فرصت چهارم: سرحال تر و سالم تر می شود

شادی و لبخند بچه هایی که در حال دویدن هستند، نشان دهنده حال خوب آنهاست. چرا که بازی با تمام ساز و کارهای خود باعث ترشح هورمون هایی می شود که روی خلق و سلامتی تاثیرات ماندگاری می گذارد. در نهایت بازی می تواند

• باعث افزایش کارایی سیستم ایمنی، غدد درون ریز و سیستم قلبی عروقی  شود
• خستگی، استرس و افسردگی را کمتر کند
• همچنین دامنه حرکت، چابکی، هماهنگی، تعادل و انعطاف پذیری را به همراه آورد

فرصت پنجم: تجربیات غنی تری خواهند داشت

اولین تجربه بازی بچه ها به دوره نوزادی آنها باز می گردد زمانی که والدین با ایجاد سر و صداها سعی می کنند آنها را بخندانند. به مرور آنها سعی می کنند با وسایل مختلف آشنا شوند و از روی کنجکاوی به بررسی آنها می پردازند. یک کودک دو ماهه به راحتی می تواند یک جغجغه را تکان بدهد و از صدا کردن آن خوشحال شود. از  هشت ماهگی شروع به انداختن وسایل به این طرف و آن طرف می کند و بدون اینکه با قانون جاذبه آشنا باشد، متوجه این راز می شود. وقتی با دالی توپه بازی می کند و می فهمد که اشیا ناپدید نمی شوند فقط از دایره دید او خارج می شوند پس با کمی گشتن می تواند عروسکی که مادرش زیر بالشت پنهان کرده پیدا کند. بازی های جدید دروازه های جدیدی از دانش و تجربه را به روی او باز می کنند که درک او را از دنیای پیرامونش افزایش می دهد. هر چه این اسباب بازی های پیچیدگی های بیشتری پیدا کنند، تفکر و قوای فکری او را بیشتر تقویت می کنند و کودک را با جزییات بیشتری آشنا می نند. برای مثال پسر 8 ساله ای که با ماشین تبدیل شونده یا همان ترنسفورمر بازی می کند علاوه بر ابعاد، حرکت یک ماشین معمولی با چرخش اهرم ها و تغییر شکل یک ماشین آشنا می شود. این جزییات روی ساختن نقشه شناختی او تاثیرات ماندگاری می گذارد. دختر ها هم دوست دارند با عروسکی بازی کنند که لباس های بیشتری داشته باشد، کیف و کفش و گل سر همراهش باشد . همه اینها به خاطر همین مساله مهم است . او با این ابزار و وسایل بهتر می تواند سناریوهای جذابی برای مدیریت بازی هایش بچیند. 

فرصت ششم: یک امتیاز طلایی به شما می دهد

زمانی که شما برای بازی با بچه ها اختصاص می دهید در واقع بهترین زمان را برای هدایت و آموزش غیر مستقیم او دارید، می توانید علایق او را بیشتر بشناسید، با طرز فکر او آشنا شوید، فضای صمیمانه تری را با او تجربه کنید، الگوی حل مساله برایش باشید، صبوری و رعایت نوبت را به بیاموزید، تلاش دوباره بعد از شکست را به او نشان دهید. در مجموع بازی بهترین زمانی است که شما به دختر یا پسرتان اختصاص می دهید و خاطرات ماندگاری را در تقویم ذهن او ثبت و ضبط می کنید. پس از  این دوره طلایی  هر طور شده بهترین استفاده را ببرید که تا چشم به هم بزنید متوجه می شوید که فرزندان دیگر بزرگ شده و حالا او فرصتی برای زمان گذاشتن با شما ندارد!

قبل از بازی به این نکته مهم توجه کنید

برای اینکه بچه ها بازی بهتری داشته باشند، به اسباب بازی های خوب نیاز دارند. اسباب بازی هایی که مناسب با علائق، نیازهای و سن کودک باشند. جذابیت داشتن اسباب بازی می توانند کودکان را برای مدت طولانی تری سرگرم کنند و به آنها نکات زیادی را بیاموزد. بنابراین اگر به دنبال اسباب بازی های مناسب با سن فرزندتان هستید ، اینجا کلیک کنید.

• بر اساس تحقیقات انجام شده ، دو عامل اسباب بازی ها و نحوه بازی کردن مادران بیشترین تاثیر را در رشد اجتماعی و شناختی کودکان پیش از دبستان دارد.
• تحقیق دیگری نشان داد، در دسترس بودن اسباب بازی ها در دوران کودکی با IQ کودک در سه سالگی ارتباط دارد. کودکانی که به اسباب بازی های مختلف دسترسی دارند، فارغ از جنس و نژاد به سطح بالاتری از موفقیت های فکری دست می یابند. ( برادلی 1985، الاردو 1975)

بنابراین برای اینکه زمینه بازی های هیجان انگیزی را برای فرزندتان مهیا کنید به اسباب بازی های او نیز دقت کنید. قیمت مناسب، کیفیت خوب و استاندارد بودن هم از نکات دیگری است که در هنگام خرید اسباب بازی باید به آن توجه لازم را داشته باشید.

منبع :https://mag.toyinfo.ir (هرگونه استفاده از مطالب و مقالات این سایت تنها با ذکر منبع مجاز است )